Bestuurscolumn II

Niet van de poes

Versprekingen, verhaspelingen, taalvoutjes zelfs de grootste taal virtuelen onder ons hebben er last van. Vaak onbewust maken mensen de mooiste taalkunstwerkjes. Want zeg nou zelf, je laat toch niet iemand anders de eikels voor je uit het vuur pissen (echt gehoord in ‘t tv-progamma “camping PowNed) terwijl je zelf ook kunt stunten met taal? Qua kritiek betreft (ook echt gehoord) is het natuurlijk een ander verhaal, wanneer een prominent presentator of een gewaardeerd schrijver een onbedoelde spel- of spreekfout maakt is het commentaar vaak niet van de poes (herken je de twee spreekwoorden nog?). Maar waarom gaat men nog altijd op z’n achterste benen dansen wanneer het over correct (prescriptief) taalgebruik betreft? Wij als taalwetenschappers weten wel beter. Taal is een niet verstillend fenomeen dat nooit tot stilstand komt, dynamisch zonder daarbij de bestaande structuren uit t oog te verliezen (“Kassa” van 5 oktober, laatste 5,40 min van de uitzending). Wij juichen deze creatieve taaluitingen juist toe, want naast interessant zijn ze natuurlijk kei humorig (combinatie van humoristisch en humeurig?!). Houdt dus je oren gesplitst en vergeet vooral niet om alles direct op te noteren.

Joep